การเมืองการปกครองท้องถิ่นไทยในศตวรรษที่ 21
POLITICS AND LOCAL GOVERNANCE IN THAILAND IN THE 21st CENTURY
Abstract
การปกครองส่วนท้องถิ่นไทย หลังจากการเปลี่ยนแปลงการเมืองการปกครองของไทยตั้งแต่ พ.ศ. 2475 ถึงปัจจุบัน จะเห็นได้ว่ามีพัฒนาการอย่างต่อเนื่องในด้านจัดการตามหลักของการกระจายอำนาจของรูปแบบปกครองการตามระบอบประชาธิปไตย การปกครองส่วนท้องถิ่นไทยในศตวรรษที่ 21 การพัฒนาในทุกระดับต้องมีการเพิ่มทักษะด้านการเรียนรู้และนวัตกรรม ทักษะด้านสารสนเทศ สื่อ และเทคโนโลยีทักษะด้านชีวิตและอาชีพ ซึ่งมีส่วนสำคัญในการพัฒนาประเทศ การปกครองส่วนท้องถิ่นซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงไปตามยุค เพื่อการให้บริการสาธารณะที่ดีกับประชาชนร่วมไปถึงความเป็นอยู่ของประชาชน ภูมิปัญญาท้องถิ่น ขนบธรรมเนียมประเพณี และวัฒนธรรมอันดีงามของท้องถิ่น เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละชุมชน แต่ละท้องที่มีการสืบทอดกันมาตั้งแต่โบราณ
References
โกวิทย์ พวงงาม. (2555). การปกครองท้องถิ่นไทย : หลักการและมิติใหม่ในอนาคต. พิมพ์ครั้งที่ 8แก้ไขเพิ่มเติม. กรุงเทพฯ : วิญญูชน.
รสคนธ์ รัตนเสริมพงศ์. (2547). เอกสารการสอนชุดวิชาการบริหารท้องถิ่น: แนวคิดและหลักการบริหารท้องถิ่น. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วิจารณ์ พานิช. (2562). ทักษะแห่งอนาคตใหม่: การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. สืบค้นเมื่อ 31 กรกฎาคม 2564. จาก https://bookscape.co/books/education-and-learning-societies/21st-century-skills.
วุฒิสาร ตันไชย. (2543). การกระจายอำนาจและการปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพฯ : คลังวิชา.
สุรชัย เจนประโคน. (2554). การปกครองส่วนท้องถิ่นไทยในปัจจุบัน. สืบค้นเมื่อ 11 กรกฎาคม 2564. จาก http://surachaichenprakhon.blogspot.com/2011/04/blog-post_4546.html.
อรพินท์ เปรมโพธิ์. (2558). ระดับการยอมรับการดำเนินงานจัดซื้อจัดจ้างด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ของเจ้าหน้าที่พัสดุ. รายงานวิจัยสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Aristotle. (1943). On Man In Univers edited with Translation by Louis Popes Loomis. New York : Walter J. Black.
Crick. Bernard. (1964). In Defense of politics. Harmonsworth: Widdlesex Penguin Books.
Easton, David. (1971). The Political System: An Inquiry into the State of Political Science. 2nd ed. New York : Knopf.
Harold D. Lasswell & Abraham Kaplan. (1970). Power and Society. New Haven : Yale University Press.
Jeremy, Bentham. (1964). Approach to Ethics. London : Oxford University.
Weber, Max. (1966). The Theory of Social and Economic Organization. (Handerson & Parson Trans) Handerson and Tallcott Parson. 4th ed. New York : The free Press.
รสคนธ์ รัตนเสริมพงศ์. (2547). เอกสารการสอนชุดวิชาการบริหารท้องถิ่น: แนวคิดและหลักการบริหารท้องถิ่น. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วิจารณ์ พานิช. (2562). ทักษะแห่งอนาคตใหม่: การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. สืบค้นเมื่อ 31 กรกฎาคม 2564. จาก https://bookscape.co/books/education-and-learning-societies/21st-century-skills.
วุฒิสาร ตันไชย. (2543). การกระจายอำนาจและการปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพฯ : คลังวิชา.
สุรชัย เจนประโคน. (2554). การปกครองส่วนท้องถิ่นไทยในปัจจุบัน. สืบค้นเมื่อ 11 กรกฎาคม 2564. จาก http://surachaichenprakhon.blogspot.com/2011/04/blog-post_4546.html.
อรพินท์ เปรมโพธิ์. (2558). ระดับการยอมรับการดำเนินงานจัดซื้อจัดจ้างด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ของเจ้าหน้าที่พัสดุ. รายงานวิจัยสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Aristotle. (1943). On Man In Univers edited with Translation by Louis Popes Loomis. New York : Walter J. Black.
Crick. Bernard. (1964). In Defense of politics. Harmonsworth: Widdlesex Penguin Books.
Easton, David. (1971). The Political System: An Inquiry into the State of Political Science. 2nd ed. New York : Knopf.
Harold D. Lasswell & Abraham Kaplan. (1970). Power and Society. New Haven : Yale University Press.
Jeremy, Bentham. (1964). Approach to Ethics. London : Oxford University.
Weber, Max. (1966). The Theory of Social and Economic Organization. (Handerson & Parson Trans) Handerson and Tallcott Parson. 4th ed. New York : The free Press.
Published
2022-06-23
How to Cite
โพธิ์ชัยหล้า, พรพิมล.
การเมืองการปกครองท้องถิ่นไทยในศตวรรษที่ 21.
วารสารพุทธปรัชญาวิวัฒน์, [S.l.], v. 6, n. 2, p. 662-672, june 2022.
ISSN 2730-2644.
Available at: <http://ojs.mbu.ac.th/index.php/jbpe/article/view/1978>. Date accessed: 20 apr. 2024.
Section
Academic Article
