The Influence Pubbesannivasa in Theravada Buddhist Texts
Abstract
This documentary study aimed (1) to study the meaning of Pubbesannivāsa, (2) to study the causes of Pubbesannivāsa, and (3) to study the influence of Pubbesannivāsa in Theravada Buddhist texts. It was found that Pubbesannivāsa referred to the co-living in the previous life. The causes of Pubbesannivāsa in Theravada Buddhist texts were classified into three aspects as follows: 1) good deeds, 2) bad deeds, and 3) Neutral deeds. The influence of Pubbesannivāsa in Theravada Buddhist texts was found in the four values as follows: 1) the literature model of Suttanipata Atthakatha, 2) the literature model of Dhammapada Atthakatha, 3) the literature model of Samantapasadika Atthakatha, and 4) the literature of Sammohavinothani Atthakatha.
References
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2506). พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาเตปิฎํ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ร่งุ เรืองธรรม.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2534). พระไตรปิฎกพร้อมอรรถกถา แปล. ชุด 91 เล่ม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
คณาจารย์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2549). งานวิจัยทางพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ป. หลงสมบุญ. (2546). พจนานุกรม มคธ-ไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2, กรุงเทพฯ: บริษัทธรรมสาร.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2557). พุทธธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 39. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
_____________. (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 34. กรุงเทพฯ: มูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพ พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต).
พระมหาสมปอง มุทิโต แปลและเรียบเรียง. พระมหาโมคคัลลานะ (ผ้รู จนา). (2542). คัมภีร์อภิธานวรรณนา. พิมพ์ครั้งที่ 2, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
พระสัทธัมมโชติกะ ธัมมารจริยะ. (2539). สมถกรรมฐานทีปนี ปริเฉท 9 เล่มที่ 1. กรุงเทพฯ: ทิพย์วิสุทธิ์.
พระอุดรคณาธิการ (ชวิน สระคำ). ศ.พิเศษ ดร.จำลอง สารพัดนึก. (2552). พจนานุกรม บาลี-ไทย. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: บริษัทธรรมสาร.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2539). อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถภาวินีฎีกา ฉบับแปลเป็นไทย. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2534). พระไตรปิฎกพร้อมอรรถกถา แปล. ชุด 91 เล่ม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
คณาจารย์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2549). งานวิจัยทางพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ป. หลงสมบุญ. (2546). พจนานุกรม มคธ-ไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2, กรุงเทพฯ: บริษัทธรรมสาร.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2557). พุทธธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 39. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
_____________. (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 34. กรุงเทพฯ: มูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพ พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต).
พระมหาสมปอง มุทิโต แปลและเรียบเรียง. พระมหาโมคคัลลานะ (ผ้รู จนา). (2542). คัมภีร์อภิธานวรรณนา. พิมพ์ครั้งที่ 2, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
พระสัทธัมมโชติกะ ธัมมารจริยะ. (2539). สมถกรรมฐานทีปนี ปริเฉท 9 เล่มที่ 1. กรุงเทพฯ: ทิพย์วิสุทธิ์.
พระอุดรคณาธิการ (ชวิน สระคำ). ศ.พิเศษ ดร.จำลอง สารพัดนึก. (2552). พจนานุกรม บาลี-ไทย. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: บริษัทธรรมสาร.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2539). อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถภาวินีฎีกา ฉบับแปลเป็นไทย. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
Published
2021-07-18
How to Cite
AKKHACHAT, Manit; CHAIMALEE, Wutikrai; ANONJARN, Banyat.
The Influence Pubbesannivasa in Theravada Buddhist Texts.
วารสารมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, [S.l.], v. 10, n. 1, p. 82-90, july 2021.
ISSN 1686-8897. Available at: <http://ojs.mbu.ac.th/index.php/johu/article/view/1501>. Date accessed: 04 july 2024.
Section
บทความวิชาการ
