Mimamsa Epistemology
Abstract
Epistemology of Mimamsa mentioned a character of knowledge, feature, and norm of truth and falsehood including the sources or types of Pramanas which were the tool to bring the knowledge. The way of knowledge, initially, has 3 ways: perception, inference, and verbal testimony. Later, three kinds of knowledge were added: comparison, implication, and non-apprehension. The theory of Mimamsa epistemology related to rational knowledge, understanding relied on the present knowledge and rational knowledge itself. Other knowledge beyond this was not rational. This kind of knowledge was an understanding of what made by independent cause from any defect and conflict. It is said that the referred sentence and followed sentence or summarized sentence must have coherency. If that massage in two sentences did not have any conflicts, this knowledge is rational. Briefly, the Epistemology of Mimamsa has 2 kinds, namely: immediate knowledge and mediate knowledge.
References
สุนทร ณ รังษี. (2545). ปรัชญาอินเดีย : ประวัติและลัทธิ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทองหล่อ วงษ์ธรรมา. (2535). ปรัชญาอินเดีย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์โอเดียน สโตร์.
นงเยาว์ ชาญณรงค์. (2539). ปรัชญาอินเดีย. กรุงเทพฯ: ห.จ.ก. แสงจันทร์การพิมพ์.
ฟื้น ดอกบัว. (2555). ปวงปรัชญาอินเดีย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศยาม.
Chandrahar Sharma. (1983). A Critical Survey of Indian Philosophy. Varanasi: Motilal Banarsidass.
Surendranath Dasgupta. (1922). A History of Indian Philosophy. London: Cambridge the University Press.
P.T. Raju. (1971). The Philosophical Traditions of India. London: University of Pittsburgh Press.