แนวทางการจัดการความรู้ส่วนบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาของโรงเรียนประถมศึกษา

GUIDELINES FOR PERSONNEL KNOWLEDGE MANAGEMENT FOR SCHOOL ADMINISTRATORS IN PRIMARY SCHOOL

  • ศิโรรัตน์ วรเชษฐ์ โรงเรียนบ้านอ้นวิทยาประชาสรรค์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1
  • จิราภรณ์ ผันสว่าง มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด

Abstract

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแนวทางการจัดการความรู้ส่วนบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา ของโรงเรียนประถมศึกษา ซึ่งการจัดการความรู้ นับเป็นแนวคิดการบริหารที่ได้รับความนิยมอย่างสูงในปัจจุบัน ซึ่งในอดีตนั้นการจัดการความรู้มุ่งเน้นการใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยเป็นเครื่องมือการรวบรวมข้อมูล และค้นหาข้อมูล แต่เฉพาะเทคโนโลยีอย่างเดียวไม่ช่วยให้การจัดการความรู้ประสบความสำเร็จได้ เพราะยังมีปัจจัยคุณภาพของคน และวัฒนธรรมองค์กรที่มีความสำคัญมากในการเพิ่มประสิทธิภาพของการจัดการความรู้ ผลจากการศึกษาพบว่าแนวทางการจัดการความรู้ส่วนบุคคล ของผู้บริหารสถานศึกษา ของโรงเรียนประถมศึกษา ประกอบด้วย 5 ด้าน ดังนี้ 1) ด้านการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ผู้บริหารมีการสนับสนุนการสร้างเครือข่ายทางวิชาชีพ จัดการอบรมและกิจกรรม PLC ให้ครูและบุคลากรมีโอกาสแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และสร้างสรรค์นวัตกรรมร่วมกัน มีการติดตามผลและกำกับดูแลให้เกิดการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง 2) ด้านการประยุกต์และนำไปใช้ ผู้บริหารมีการจัดทำระบบการจัดเก็บสารสนเทศที่เป็นปัจจุบัน เข้าถึงข้อมูลได้ง่ายและรวดเร็ว 3) ด้านการค้นหาความรู้ ส่งเสริมการฝึกอบรมบุคลากรในการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการสืบค้นข้อมูล สร้างระบบจัดเก็บข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์เพื่อให้เป็นระเบียบ เข้าถึงได้ง่ายและค้นหาสะดวก 4) ด้านการวิเคราะห์ข้อมูล ผู้บริหารสร้างระบบการจัดเก็บข้อมูลอย่างมีระบบ โดยใช้เทคโนโลยีในการรวบรวมและจัดเก็บข้อมูล จัดทำฐานข้อมูลสารสนเทศออนไลน์เข้าถึงข้อมูลได้สะดวกทันสมัย 5) ด้านการบริหารและจัดเก็บความรู้ พัฒนาระบบการจัดเก็บข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ เพื่อให้จัดการและบันทึกข้อมูลได้อย่างมีประสิทธิภาพ กำหนดมาตรฐานการบันทึกและการจัดการข้อมูล เพื่อให้บุคลากรทุกคนปฏิบัติตามแบบแผนเดียวกัน

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไข เพิ่มเติม(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

จันทรานี สงวนนาม. (2553). ทฤษฎีและแนวปฏิบัติในการบริหารสถานศึกษา. กรุงเทพฯ :
บุ๊คพอยท์.

ธีระ รุญเจริญ. (2550). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ : ข้าวฟ่าง.

วิจารณ์ พานิช. (2547). การจัดการความรู้ฉบับนักปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : สถาบันส่งเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคม.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2555). การบริหารการศึกษา: หลักการ ทฤษฎี หน้าที่ ประเด็น และบริบท. กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์.

Avery, S., Brooks, R., Brown, J., Dorsey, P., & O'Conner, M. (2001). Personal knowledge management: Framework for integration and partnerships. ACM Other conferences : Proceedings of the Association of Small Computer Users in Education Conference.

Davenport, T. H., & Prusak, L. (1998). Working knowledge: How organizations manage what they know. Boston : Harvard Business School Press.

Marquardt, M. J. (2002). Building the learning organization: Mastering the 5 elements for corporate learning. Seattle, WA : Davies-Black Publishing.

Nonaka, I., & Takeuchi, H. (1995). The knowledge-creating company: How Japanese companies create the dynamics of innovation. English : Oxford University.

Press. Pauleen, D. (2009). Personal knowledge management: Putting the "person" back into the knowledge equation. Online Information Review. 33(2). 221–224.

Wiig, K. M. (1993). Knowledge management foundations: Thinking about thinking – how people and organizations create, represent, and use knowledge. Texas : Schema Press.
Published
2025-06-20
How to Cite
วรเชษฐ์, ศิโรรัตน์; ผันสว่าง, จิราภรณ์. แนวทางการจัดการความรู้ส่วนบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาของโรงเรียนประถมศึกษา. วารสารรัฐศาสตร์สาส์น มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย(Online), [S.l.], v. 4, n. 1, p. 9-16, june 2025. ISSN 2774-1001. Available at: <http://ojs.mbu.ac.th/index.php/MBUPJ/article/view/2828>. Date accessed: 02 aug. 2025.